De laatste week was het eigenlijk vrij rustig. Zondagavond zijn we nog naar 'The Hatfield' geweest, een pub waar alle studenten (die op kot zitten en dus op zondag terug toekomen in Belfast) op zondagavond samenkomen. Die avond was het ook Superbowl, en dit werd op een groot scherm uitgezonden.
Tijdens de week hadden we veel vrije tijd en zijn we vaak gaan zwemmen, pikten we een filmpje mee, gingen we iets drinken, ...
Op donderdagavond gingen we ook (voor mij de eerste keer) naar een club. In Belfast heb je dus clubs en pubs, beide sluiten normaalgezien om 01u00, maar je hebt 2 of 3 clubs in de stad die tot 03u00 openblijven. In de pubs kan je gratis binnen, voor de clubs moet je inkom betalen. Omdat het ladiesnight was (meisjes mogen gratis binnen) gingen we naar Thompsons, een club. Ik verbaas me nog steeds over de vele make-up en de weinige kleren die meisjes hier dragen. Op dat vlak zal ik me hier toch nooit echt integreren denk ik (en maar best ook :-) ).
Vrijdagvoormiddag kregen we een info-sessie over onze stage, waar ik toch een klein beetje schrik van kreeg. De kledingvoorschriften zijn hier heel streng: geen jeansbroeken, mannen moeten een hemd en een das dragen, vrouwen moeten bloesjes dragen die je praktisch helemaal dichtsnoeren... Die kledingvoorschriften zijn voor mij niet echt een probleem aangezien ik toch meestal kleedjes draag en helemaal geen fan ben van diepe decolletées :-). Wat mij wel wat schrik aanjaagde was het feit dat we 5 weken aan één stuk stage hebben, en telkens +- 3 lessen per dag moeten geven. 3 lessen op een dag valt wel goed mee, maar als je dat vijf weken aan een stuk elke dag moet doen, is het toch nog wel veel werk. Zeker wanneer je 2 weken voor de start van je stage nog steeds niet weet wat je moet voorbereiden of aan welke leeftijd je les zal geven. Morgen moet ik langs bij mijn coördinator (Frank ;-) ) om een ontmoeting met mijn mentor te regelen, ergens tijdens de komende week.
Diezelfde vrijdag om 13u00 mocht ik ook eindelijk Gilles verwelkomen! Ik ging hem ophalen aan het Europa Buscentre en we gingen samen iets eten. Daarna gaf ik hem een rondleiding door 'mijn' huisje. Om 15u00 werden we opgehaald voor een Black Cab Tour; een tour langs de vele murals en belangrijke gebouwen in Belfast. Onze chauffeur legde de murals uit, vertelde enkele verhalen en op het einde van de rit snapten we de politieke situatie van Belfast in grote lijnen.
 |
| Crumlin Road Prison |
 |
| Crumlin Road Courthouse |
 |
| Muurschildering in een protestantse wijk als memorial voor Stevie 'Topgun' McKeag, een lid van de UDA (=Ulster Defense Association). Hij vermoordde +- 20 katholieken en wordt daardoor door de protestanten als held beschouwd... Vreemde wereld ;-) |
   | ||
1 van de bekendste murals in Belfast, ook in een protestantse wijk. De schutter richt zijn geweer op jou, het maakt niet uit vanuit welk punt je de mural bekijkt. De rode hand op deze mural is een symbool in de vlag van Ulster. Er bestaan verschillende legendes rond waar dit symbool vandaan komt. De legende die in deze muurschildering wordt afgebeeld gaat als volgt: er was een tijd dat Ulster geen koning had, daarom werd er een race tussen schepen georganiseerd: "whosoever's hand is the first to touch the shore of Ulster, so shall he be made the king". Één van de deelnemers zag dat hij zou verliezen, daarom hakte hij zijn hand af en gooide deze naar de kust... :-)     
Na de murals kwamen we bij de poorten die de Protestantse buurten afscheiden van de Katholieke buurten. Deze poorten worden met de hand gesloten/geopend door buurtbewoners, of worden door middel van camera's geopend/gesloten. De poorten zijn 's nachts altijd gesloten. Vroeger was er slechts 1 poort, waardoor mensen dus gemakkelijk zaken (zoals molotov cocktails) naar de overkant konden gooien. Daarom staan er nu op de meeste plaatsen 2 poorten, met enkele tientallen meters plaats tussen beide poorten. Ikzelf was heel verbaasd hierdoor, omdat ik niet wist dat het conflict vandaag nog altijd zo sterk aanwezig is.
 
|
Daarna kwamen we aan de memorial voor de Bombay Street. In 1969 werden zowat alle huizen in deze straat door protestanten in brand gezet. De persoon die je op het spandoek ziet is Gerard McAuley, een jongen van 15 jaar die werd doodgeschoten terwijl hij mensen hielp om hun huizen te ontvluchten.
Onze gids vertelde ons ook het verhaal van Nora McCabe, een 33-jarige moeder van drie kinderen die werd doodgeschoten met een plastieken kogel, afgevuurd door een lid van de RUC (=Royal Ulster Constabulary = dit was destijds de politie van Noord-Ierland). Deze kogels zijn enorm groot en mogen normaal gezien enkel gericht worden op ledematen en enkel van op tientallen meters afstand. Ze zijn dus niet bedoeld om te doden. De kogel die Nora McCabe raakte werd afgevuurd van op enkele tientallen CENTImeters afstand en was gericht op haar achterhoofd. Nora stierf en de agent kreeg promotie.
Uiteindelijk stopten we bij een laatste, ook heel bekende mural van Bobby Sands. Deze man stierf in de Maze-gevangenis na een hongerstaking. Deze hongerstaking kwam er omdat men de IRA (Irish Republican Army) niet als politieke gevangenen wilde erkennen.
Na de Black Cab Tour werden we afgezet in het city centre, waar ik Gilles nog even het centrum liet zien. Daarna gingen we eten in de Crown Bar; één van de oudste pubs in Belfast, waar je ook kan eten. We genoten er van Apple Cider en Beef and Guiness Pie.
Hierna liet ik Gilles kennis maken met enkele andere Erasmussers. We gingen allemaal samen iets drinken in de White Tavern, opnieuw één van de oudste pubs in Belfast.
De volgende ochtend was het tijd voor de verdere kennismaking met Belfast, zowel op positief als 'negatief' vlak. Het positieve: we gingen ontbijten in 'That Wee Café' (wee=klein)... De foto's spreken voor zich.
Het negatieve: regen, regen en nog eens regen. En daar nog een beetje mist bovenop! Ik had namelijk een uitstapje gepland naar Cave Hill. Een heuvel die je kan beklimmen, en waar je van bovenaf een prachtig uitzicht over de stad hebt. Al bij aankomst was het duidelijk dat we van dat uitzicht niet veel zouden zien. Toch waagden we het er op, en beklommen we Cave Hill. De mist in de bossen gaf het allemaal nog wel een mysterieuze 'touch', maar we waren beiden toch ietwat teleurgesteld dat we van bovenaf echt niets anders konden zien dan mist.
Na onze wandeltocht gingen we een koffietje drinken in het Belfast Castle.
Aangezien we allebei wat zin hadden in Chinees, werd het die avond geen typisch Ierse kost (waar ik achteraf toch wel wat spijt van had). We gingen eten in een Chinees Restaurant in Victoria Square (= het centrum). Hierna volgde er voor Gilles nog meer kennismaking met andere Erasmussers, deze keer tijdens een house'party'. Gilles was een klein beetje overdonderd door de vele mensen in de kleine living maar vond het toch wel gezellig! :-)
Aangezien we zaterdag zo genoten hadden van het ontbijt, besloten we dit te herhalen op zondag! We sliepen lekker lang uit en rond 11u30 gingen we naar een kleine broodjeszaak om te ontbijten.
Nadien was het jammer genoeg alweer tijd voor afscheid. Dit wordt elke keer lastiger! Ik zwaaide Gilles uit toen hij op de bus naar Dublin stapte en tel intussen alweer af naar het volgende bezoekje.
Dit was het voor deze week. Volgende week staat er een uitstap naar Divis Mountain op de planning. Zondag vertrek ik ook voor drie daagjes naar Galway (of Gaillimh in het Iers)! Een stad aan de Westkust van Ierland die volgens mij echt wel de moeite waard is. We moeten ongeveer 5 uur in de bus zitten om er te geraken, en we zullen overnachten in een hostel.
Volgende week krijgen jullie het volledige verslag ;-) Tot dan!
An-Sofie
No comments:
Post a Comment