Leaving on a jet plane

Vorige week brak mijn laatste Belfast-week aan. En mijn afscheid was zeker iets waar ik tijdens die week met dubbele gevoelens tegenaan keek... En daarom heb ik er dan ook nog volop van genoten!

Maandag gingen we uit in Ollies met een groot deel van de Erasmussers, echt een enorm leuke avond.
Verder waren er in die week ook nog de Student Elections in St.Mary's, en dat wordt hier echt serieus genomen! Er moeten verschillende personen verkozen worden, zo is er vb. een verantwoordelijke voor entertainment, disabilities, sport, international office, ... en natuurlijk een vice-president en een president!

Woensdag gingen we naar de speeches luisteren; elke kandidaat mag zich daarin afzonderlijk voorstellen. Eerst krijgt hij 3 minuten om zijn standpunten uit te leggen, daarna 1 minuut waarin hij een vraag moet beantwoorden, en daarna nog 1 minuut om kort samen te vatten waarom men voor hem moet stemmen. De meesten maakten er iets grappigs van, en daarom was het wel leuk om naar te luisteren.

Donderdag gingen we opnieuw naar St.Mary's, deze keer om te stemmen. De school liep vol met kandidaten die snoep, chips, ... uitdeelden om iedereen te overtuigen op hen te stemmen.
Deze verkiezingen en al de verschillende verantwoordelijken binnen de school vond ik een enorm leuk gegeven binnen de school, het is iets wat bij ons in België niet echt gebeurt. Interessant om dit eens mee te maken!
Aangezien dit mijn laatste dag was op St.Mary's, nam ik ook afscheid van mijn coördinator ('You can call m Frank') en Briege (de Erasmus-mama).

De rest van de dag maakte ik cupcakes met Berenice, voor mijn afscheidsfeestje van die avond. 's Avonds kwamen alle overgebleven Erasmussers naar het huis voor mijn afscheidsfeestje! Het was enorm gezellig en daardoor liet ik me toch nog overtuigen om uit te gaan (ook al moest ik er de volgende ochtend om 6u30 alweer uit!).

  

  

We gingen met de volledige groep naar The Bot, dezelfde pub als waar ik op 19 januari mijn Erasmus begonnen ben... ;) Er was enorm veel volk, vanwege de Elections, en er speelde een live band die allerlei bekende nummers coverde. Het duurde niet lang voor ze 'Save tonight' van Eagle Eye Cherry speelden...

Dit is het nummer:

                                     
Als je even naar de tekst luistert, zul je vast wel snappen dat ik op dat moment een tikkeltje emotioneel werd! En de knuffels die ik er dan nog eens bij kreeg, maakten het er niet veel beter op, de tranen stroomden over mijn wangen! Toen Lynn iets later 'Leaving on a jet plane' van John Denver aanvroeg, werd het gewoon nog erger! Maar er werd enorm goed voor mij gezorgd met een overdosis aan knuffels, opbeurende dansjes en smakkerds op mijn wangen, en dat deed mij nog maar eens beseffen wat voor 'n fantastische mensen ik in Belfast heb leren kennen en wat voor een zalige ervaring dit voor mij was.

De ochtend daarna ging de wekker om 6u30 (pijnlijk!), ik pakte mijn laatste spullen bij elkaar en belde een taxi. Berenice en Simon waren zo lief om op te staan en mij uit te zwaaien... :-) Daarna leek alles heel snel te gaan, 2 uurtjes op de bus naar Dublin, inchecken, op het vliegtuig stappen en voor ik het wist stond ik weer in Brussel! Tot nu toe voelt het een beetje onwerkelijk om terug thuis te zijn, maar ik ben zeker dat ik er binnen de kortste keren weer aan gewend ben!

De laatste dagen van mijn verblijf werd mij af en toe gevraagd wat mijn hoogtepunt was geweest, en nu ik erover nadenk, zijn die hoogtepunten eigenlijk niet meer op één hand te tellen. Galway, teaching practice, Edinburgh, Giant's Causeway, de bezoekjes van mijn ouders, broer en vriend, de mensen die ik hier heb leren kennen, ... Het was voor mij een hele ervaring. Ik heb geleerd om mijn plan te trekken, samengeleefd met mensen die drie maanden geleden nog wildvreemden waren, les gegeven in het Engels, de verschillen tussen het Noord-Ierse en Vlaamse onderwijs leren kennen, ... Ik zou het allemaal zo opnieuw willen doen!

Aan iedereen die tijdens deze voorbije drie maanden deel uitmaakte van mijn Erasmus-avontuur: bedankt!

An-Sofie

Visitors! And more goodbyes...

Hallo allemaal!

Het aftellen kan stilaan beginnen... Ik zit al 11 weken in Belfast!
Vorige week donderdag en vrijdag gebeurde er niet echt iets noemenswaardigs. Behalve dat de Lente eindelijk zijn weg lijkt gevonden te hebben naar Noord-Ierland; het weer is al sinds vorige week supergoed!

Zaterdag ben ik vroeg opgestaan, want eindelijk kwamen mijn ouders en broer op bezoek! Ik had hier enorm lang naar uitgekeken, want ik moet toegeven dat ik hen al enorm hard gemist had.
Na enkele knuffels gingen we samen ontbijten, mmm :-) Daarna gingen we de auto ophalen die mijn ouders gehuurd hadden. Aangezien het echt enorm goed weer was (zonnetje, geen wolkje aan de lucht) besloten we om diezelfde dag al naar de Giant's Causeway en Carrick a Rede Rope Bridge te gaan. Dus daar gingen we dan, met de huurauto. Het rijden aan de linkerkant van de weg liep na enkele hysterische gilletjes van mij ('andere kant!!!') verbazingwekkend goed! We kwamen heelhuids toe aan de causeway. De vorige keer dat ik hier was, was met 'n soort dagtour, dus dan hadden we niet heel veel tijd om het gebied te verkennen... Dat heb ik nu ruimschoots goed gemaakt :-) Ik heb delen van de causeway gezien die ik de vorige keer nog niet had gezien. Mijn ouders en broer waren ook erg onder de indruk!
  
We aten iets in het stadje Bushmills en daarna gingen we verder naar de Carrick a Rede Rope Bridge. Het was enorm leuk om hier te lopen omdat het zodanig goed weer was.. Echt heel zeldzaam in Noord-Ierland!! Ook hier zag ik deeltjes die ik de vorige keer nog niet gezien had. We liepen de heuvel op, van waar je een prachtig uitzicht hebt op de touwbrug!
  
Daarna dronken we nog iets (buiten, op een terrasje!) en begonnen we aan onze trip terug naar Belfast.
Eenmaal thuis maakten we ons klaar om op restaurant te gaan (stiekem toch één van de leukste dingen aan bezoek hebben :-D). Ik nam mijn ouders & broer mee naar de Crown Bar. Daarna waren ze redelijk uitgeteld (je zou voor minder: ze waren om 3 uur 's ochtends opgestaan om naar de luchthaven te gaan...) en gingen we slapen.
De volgende ochtend gingen we opnieuw samen Engels ontbijten. Daarna trokken we met de auto naar Carrickfergus Castle; een mooi kasteel, met een super uitzicht op de zee. We verkenden het kasteel, maakten onszelf even belachelijk door rare maskers en hoedjes op te zetten, en gingen nog iets drinken.
  
Daarna gingen we terug naar Belfast om het Titanic Museum te bezoeken; absoluut een aanrader, zeker voor kinderen! Het museum is enorm modern en educatief ingericht. In elke zaal staat wel één of meerdere interactieve spelen, die dan vooral naar kinderen gericht zijn (al kon ik me er ook perfect mee amuseren). Een voorbeeld was een zaal over de verschillende soorten 'rivets' (vijzen) die gebruikt waren om de Titanic te bouwen. Deze zaal was omgebouwd in een soort 'speelbord'; op de muur verscheen een silhouet van een bepaald soort rivet, en op de grond verschenen dan 7 verschillende soorten, en de kinderen moesten op die rivet gaan staan die bij het getoonde silhouet hoorde... Echt tof! Verder stond er onder andere ook een telegraaf, waarmee je zelf boodschappen kon versturen. Er was ook een virtuele rondleiding in de Titanic; je stond in een zaaltje, en op alle muren werd de zaal geprojecteerd; alsof je echt in de Titanic bent!
  
Na enkele uren rondlopen in het museum hadden we allemaal enorme honger! We gingen eten bij Faílte (= Iers voor 'Welkom'), een restaurantje vlakbij mijn kot. Amai, zo lekker had ik hier nog nooit gegeten!
Aangezien mijn ouders & broer nu wel redelijk uitgerust waren, nam ik ze ook nog mee naar de leukste (en oudste) pub van Belfast: Kelly's Cellars! We dronken er enkele typische Ierse drankjes (Irish mist, Guinness en Apple Cider) en genoten van de live muziek.
  
Jammer genoeg was het maandag al de laatste dag dat mijn ouders en broer hier waren. Ik besloot om ze nog even Belfast zelf te laten zien. We gingen ontbijten in That Wee Café (vlakbij mijn kot), en trokken daarna de stad in. Ik toonde hen enkele typerende zaken voor Belfast: river Lagan, het Thanksgiving Statue, Big Fish, City Hall, river Lagan, de mini 'Big Ben', ... Na een koffietje in de Starbucks en een broodje in de Subway was het jammer genoeg alweer tijd voor afscheid. Lastig!!!
  

Gisteren en vandaag heb ik vooral een beetje slaap ingehaald, en gewerkt voor stage. Want die begint, net als mijn vertrek hier, steeds dichterbij te komen... Deze week staan er 2 afscheidsfeestjes op het programma, en volgende week donderdag komt daar nog mijn eigen afscheidsfeestje bij...

Tot de volgende!

An-Sofie

Belgian Party, Scotland, Easter and Goodbyes

Er is alweer een week voorbij gevlogen, dus tijd voor een nieuwe blog.
Ik begon deze week met het afscheid van mijn stageschool en de Belgian Party die daarbij hoorde. De leerlingen waren enorm enthousiast en proefden alles. Vooral de chocolade en de Luikse wafels vielen enorm in de smaak :-) Ook waren ze erg geïnteresseerd in de Belgische muziek die ik meehad (van dEUS over Raymond van het Groenewoud tot Selah Sue), en dan vooral in de Belgische 'Justin Bieber' die ik eerder al eens vermeld had. Hilariteit alom toen ze het bekende 'Baby baby' in het Nederlands hoorden.  
Na heel veel 'I'm going to miss you', 'why are you leaving?', grappig klinkende 'Dankjewel's' en een laatste klassikale 'Thank you miss Sophie' (Ms.Troch heeft gelukkig nooit z'n ingang gevonden bij de leerlingen) wast het tijd voor afscheid. Ik kon het nog net droog houden. :-)

    

Ik mis mijn stageklas nu al weer, voor mij had het gerust heel wat langer mogen duren! Stage in het buitenland is trouwens echt iets wat ik iedereen zou aanraden. Ik heb mijn 'angst' vaak moeten overwinnen, want het is zeker niet vanzelfsprekend om les te geven aan leerlingen in een taal die zij beter beheersen dan jijzelf. Maar mijn mentor, alle andere leerkrachten op de school, en de leerlingen zelf waren zo enorm warm dat ik me er al na de eerste week thuis voelde. En met zo'n gevoel was het niet moeilijk meer om mijn 'angst' te overwinnen. Het was een fantastische ervaring en ik zou het zo opnieuw doen.
Dit was vast en zeker het beste aspect van mijn Erasmus-ervaring, ik heb er op en top van genoten.


Dinsdag vertrok ik met 5 andere Erasmus-meisjes op een welverdiend tripje van 3 dagen naar Edinburgh in Schotland! Al van in het begin van mijn stageperiode wou ik heel graag naar Schotland, dus ik was enorm opgetogen! Het opstaan om 5 uur 's ochtends kon me dus niet echt deren... Vanaf 7 uur volgde er een hele reis : halfuurtje taxi, 2 uur ferry, 2 uur trein, 1 uur bus, kwartiertje taxi... En dan waren we er eindelijk! We gingen meteen naar onze slaapplaats voor de komende 2 nachten, 'Belford', een kerk omgebouwd tot hostel.    Zeker en vast het meest indrukwekkende hostel dat ik al heb gezien.

    

Daarna gingen we de stad verkennen. Schotland kennende, hadden we enorm veel geluk met het weer: een blauwe lucht en een stralende zon (over die sneeuwstorm tussendoor zeg ik maar niets :-) ). We liepen langs het nieuwe gedeelte van de stad en bezochten de National Gallery of Scotland, waarna we overgingen naar het oude gedeelte van de stad. Daar bezochten we de koffiebar waar J.K.Rowling haar Harry Potter boeken altijd schreef ("The Elephant House") en gingen we iets eten. Enkele uren babbelen en eten later, besloten we toch maar eens de rekening te betalen en naar het hostel terug te gaan. Daar ging het babbelen nog even verder, waarna iedereen als een blok in slaap viel...

  
Edinburgh Castle                                              National Gallery of Scotland

  

Na een goede nachtrust trokken we er woensdag opnieuw op uit! Deze keer kochten we een ticketje voor de hop on/hop off-bus, waarmee we de hele stad konden verkennen. Zeker een aanrader! We reden langs alle belangrijke plekjes die Edinburgh te bieden heeft. Plots verdween de blauwe lucht en stralende zon, en besloot Schotland dat het tijd was voor een sneeuwstorm. Net op tijd, want we gingen net iets eten. Toen we daarna terug naar buiten gingen was de sneeuwstorm gelukkig al weer over. :-) We stapten naar het Edinburgh Castle, waar het uitzicht echt super was! Een beeld over de stad, en daarachter enorme, besneeuwde bergen. We maakten even foto's en kochten daarna kaartjes om het kasteel langs de binnenkant te zien. We bezochten onder andere een oude gevangenis, een kamer met de kroonjuwelen van Schotland en een oorlogsmuseum.

  

  

Een bezoekje aan het Hard Rock café mocht natuurlijk niet ontbreken... :-) Daarna gingen we iets eten (alweer :D) in een Italiaans restaurantje. Een leuke afsluiter.

Eenmaal terug in het hostel dronken we nog wat en speelden we een spelletje Time's Up!
Donderdag besloten we het Scott Memorial Monument te beklimmen. Dit monument staat in het centrum van Edinburgh en is ongelooflijk groot. Het telt 286 trappen in een enorm smal gangetje. Elke verdieping die we hoger gingen werd het uitzicht mooier en de trapjes smaller :-) 

  

 

Nadien was het opnieuw tijd voor een lange reis terug naar Belfast. Trein, trein, bus, ferry, taxi, ... Om 22u waren we dan eindelijk terug 'thuis', maar van uitrusten was er geen sprake.. Er was namelijk een afscheidsfeestje voor de Erasmusstudenten die vorige week/deze week naar huis gaan. Afscheid is helemaal mijn ding niet, ik weet nu al dat ik enorm veel traantjes zal laten wanneer Janita vertrekt en wanneer ik zelf moet vertrekken... Maar daar probeer ik voorlopig nog niet aan te denken!
Vrijdag en zaterdag deed ik het wat rustiger aan en werkte ik voor mijn eindstage. Op zondag was er een Paas-parade vlakbij ons huis waar we naar gingen kijken. 's Avonds ging ik met 6 andere Erasmussers eten op restaurant. Gezellig!

  

 

Maandagavond gingen we eindelijk nog eens met een hele groep uit naar een club. Het was enorm leuk, zeker omdat er veel mensen bij waren die binnenkort al naar huis vertrekken. Een leuk afscheid!

Morgen vertrekt mijn huisgenote Janita naar huis, dus trokken we vandaag nog een laatste keer samen de stad in. We bezochten het Ulster Museum en de Botanic Garden. Op een gegeven moment was het zo'n goed weer dat we in de zon op een bankje een ijsje zaten te eten :-)! Nu ben ik net klaar met koken; Janita wilde graag nog een laatste keer mijn macaroni eten :-P.

 

 

Wat er mij nu nog te wachten staat is 1,5 week vakantie, waarin ik vooral enorm uitkijk naar het bezoekje van mijn ouders en broer. Daarna volgt er nog één lesweekje, een afscheidsfeestje, en dan kom ik terug naar België! Het aftellen kan nu echt beginnen...

Tot volgende week!

An-Sofie